فولاد ابزاری سرد کار – Cold Work Tool Steels
فولاد ابزاری سردکار به طور معمول برای ساخت ابزارهایی نظیر برش, خم, فورج سرد و موارد مشابه مورد استفاده قرار میگیرند, که دمای سطحی آنها در حین کار بیشتر از 200 درجه سانتیگراد نباشد, البته استثناهایی نظیر فولاد مارجرینگ 1.2706 که دما های سطحی بیشتری (تا 450 درجه سشانتیگراد) را تحمل می کنند نیز وجود دارند. برای آشنایی بیشتر با خواص, کاربرد و نحوه عملیات حرارتی فولاد های ابزاری سرد کار با این مقاله از تیغ اره دات کام همراه ما باشید.
خصوصیت فولاد های ابزاری سرد کار
فولاد های ابزاری سردکار دارای خصوصیت هایی نظیر مقاومت بسیار بالا در برابر تنش های ایجاد شده (تنش های حین ماشین کاری), فرم پذیری عالی, سختی پذیری خیلی خوب, مقاومت به ضربه عالی, مقاومت به سایش زیاد, پایداری خوب در سختکاری, استحکام فشاری و ضربه ای عالی هستند.
نکته: فولاد های ابزاری سردکار در دماهای کاری پائین خصوصیت های ذکر شده را دارا هستند و در صورتی که دمای کاری آنها افزایش پیدا خواص خود را از دست خواهند داد.
خواص مثبت
تنش پذیری بالا حین برشکاری
فرم پذیری خیلی خوب
سختی پذیری عالی
مقاومت به ضربه عالی
استحکام فشاری و ضربه ای بالا
خواص منفی
از دست دادن خواص در دمای کاری بالا
ماشین کاری ضعیف و خیلی ضعیف در بعضی از فولاد های این گروه
کاربرد فولاد های ابزاری سرد کار
فولادهای ابزاری سرد کار یکی از پرکاربردترین فولاد ها برای ساخت ابزار برش سرد (از ضخامت 0.001 تا 60 میلیمتر), پانچ, خم و ابزار آلات مشابه می باشند.
بطور کلی از فولاد های ابزار سرد کار می توان در ساخت ابزار آلاتی نظیر اکستروژن سرد, میله های تزریق, بوته های برش, پانچ ها, ابزار کار با چوب, رول های سردکار, ابزار های فشار برای صنایع سرامیک, دارویی, قالب های مارک زنی, قالب های کشش سرد, سمبه و ماتریس, تیغ آسیاب, پرگار های آهنی, ابزار های اندازه گیری دقیق, قلاویز ها, مرغک ها, ابزار های پرداخت, قالب های پولک زنی تحت شرایط حاد, قالب های کششی عمیق, ابزار خان کشی, قالب های سردکار, قالب های فورج سرد و موارد مشابه دیگر استفاده نمود.
فولاد های ابزاری سردکار به دلیل اینکه در دمای بالا سختی خود را از دست می دهند, نیازمند عملیات حرارتی بسیار دقیق هستند, به همین دلیل برای اینکه در حین عملیات حرارتی فولاد شکسته نشود و ترک برندارد باید از تجهیزات بسیار پیشرفته و افراد متخصص استفاده نمود.
گروه (O) – فولادهای کم آلیاژ و سخت شونده در روغن
دمای سختکاری در این گروه کمتر از گروه های A و D می باشد, به همین دلیل مقاومت سایشی متوسط رو به بالا و شکل پذیری خیلی خوب را دارا می باشند.
گروه (A) – فولادهای آلیاژ متوسط سخت شونده در هوا
دمای سختکاری این گروه بیشتر از گروه O می باشد, در این گروه میزان عناصر آلیاژی از گروه D کمتر و از گروه A بیشتر می باشد در نتیجه مقاومت سایشی بالاتری نسبت به گروه O دارند و در مقابل قابلیت ماشین کاری این گروه به دلیل وجود منگنز بیشتر نسبت به گروه O کمتر است.
گروه (D) – فولادهای سردکار پر کروم
همانطور که مشخص است دمای سختکاری در این گروه از دو گروه دیگر بیشتر می باشد, که باعث می شود مقاومت به سایش آن به حداکثر برسد, البته وجود عنصر آلیاژی کروم نیز برای افزایش مقاومت به سایش بسیار تاثییر گذار می باشد, افزایش مقاومت به سایش این گروه باعث می شود ماشین کاری این گروه ضعیف ترین ماشین کاری در گروه فولاد های ابزاری سرد کار باشد.
برای خرید انواع فولادهای سردکار میتوانید با کارشناسان شرکت فولاد خزر ارتباط برقرار کنید.
